کار از تو می رود...

سلام

همانطور که قبلاهم گفتم بعضی اوقات ما در اشعار حافظ چنان غرق می شویم که گمان می کنیم معنی را – البته از نظر ظاهری – دریافته ایم اما اگر کسی بپرسد که این بیت یعنی چه؟ در پاسخ در می مانیم.

یکی از این موارد عبارت"کار از کسی یا چیزی رفتن "است.حافظ می فرماید:

کار از تو می رود مددی ای دلیل راه       کانصاف می دهیم ز ره اوفتاده ایم

در کتاب سمک عیار آمده:

"یه هیچ گونه این طلسم برنمی توان دانست. اکنون کار از یزدان می رود که به فریاد ما رسد"

با توجه به این عبارت و بیت حافظ می توان دریافت که کار از کسی یا چیزی رفتن به معنی حل شدن مشکل به دست کسی یا به وسیله چیزی مشخص و معلوم است.

اصطلاح بعدی " تمام بودن" است.حافظ می فرماید:

گو شمع میارید در این جمع که امشب     در مجلس ما ماه رخ دوست تمام است

در این بیت اشاره به زیبایی وروشنایی روی یار دارد که مانند ماه کامل است اما اگر بدانیم که تمام بودن به معنی کافی بودن است ایهام موجود در بیت ارزش هنری و التذاذ حاصله را دوچندان خواهد نمود. در کتاب سمک عیار چنین آمده است:

جهد کن به مدارا اورا(یعنی پهلوان دشمن را) بیاور و اگر چنان باشد که از کرده پشیمان نشود او را بیاور که ما را تمام است.یعنی حضور او برای ما کافی است.

پری نهفته رخ و دیو در کرشمه و ناز       بسوخت عقل ز حیرت که این چه بلعجبی است

واژه "بلعجبی " نیز واژه مبهمی است اما می توان با استناد به کتاب سمک عیار دریافت که دقیقا به معنی شعبده بازی و چشم بندی است وبلعجب باز به معنی شعبده باز و آلات بوالعجبی به معنی وسایل شعبده بازی آمده است. 

ما بدون حکمت نجات نخواهیم یافت!!!

سلام

ویل دورانت درجایی از مقدمه کتاب لذات فلسفه چنین نوشته،راستش  حیفم آمد که برای شما ننویسم:

 امروز فرهنگ ما سطحی و دانش ما خطرناک است زیرا از لحاظ ماشین توانگر و از نظر غایات و مقاصد فقیر هستیم . آن تعادل ذهنی که وقتی از ایمان دینی گرمی برمی خاست از میان رفته است.علم مبانی فوق طبیعی اخلاقیات را از ما گرفته است و گویی همه جهان در اصالت فردیتی درهم وبرهم که نشانه قطعه قطعه شدن نامنظم خوی و منش است، گم گشته است.ما باز دربرابر مساله ای هستیم که سقراط را به خود مشغول داشته بود:

چگونه می توانیم اخلاقی به دست بیاوریم که جایگزین ضمانتهای اجرایی مافوق طبیعی که دیگر نفوذی در رفتار انسان ندارد،بشود؟

ما صد هزار سیاست باز داریم اما یک سیاستمدار نداریم!

ما بر روی زمین با سرعتی بی سابقه حرکت می کنیم ونمی دانیم وفکرنکرده ایم که کجا می رویم و آیا در اینجا برای نفوس نا آرام خود سعادتی پیدا خواهیم کرد. ما با دانش خود که ما را با قدرت خود سرمست کرده است نابود می شویم !

ما بدون حکمت نجات نخواهیم یافت!!!