وردیانی - طرّه ی آشفتگی

فردا با پدرت بیا مدرسه...!

سلام
من اکنون چگونه می اندیشم؟
به چه فکر میکنم؟
خواسته هایم چیست؟
من دارم به چیزهایی می اندیشم که من من را در نخستین سالهای ورود به دهه ی پنجم زندگیم می سازد!
وقتی به عقب برمی گردم، می بینم خواسته هایم و نوع نگرشم به دنیا و تمام چیزهایی که برای رسیدن به آن تلاش می کردم در بازی زمان به عناصری تبدیل شده اند که حتی گاهی قابل به یاد آوردن هم نیستند، با خودم می گویم چه وقتهایی که به بیهودگی گذشت...!
روزهایی را به یاد می آورم که وحشتناک ترین جمله برایم این بود:
فردا با پدرت بیا مدرسه...!
و چهره خشک و خشمناک ناظم ...!
شک ندارم که جدی ترین ترسهای امروز هم در گذر زمان به خاطراتی ساده بدل خواهند شد و شدید ترین عکس العمل من در هنگام به یاد آوردن آن لبخندی بیش نخواهد بود!
راستی اگر باشم ده سال دیگر چگونه خواهم اندیشیدو...!؟
دوست دارم دوباره این جمله تمام وجود مرا به لرزه در آورد:
فردا با پدرت بیا مدرسه...!

واژه های کلیدی : اندیشه، بیهودگی، ناظم، خاطره

سه شنبه 89 اردیبهشت 21

كلك مشكين تو : ‍

جلو تر از نوک بینی هم چیزهایی وجود دارد... !

سلام

به گزارش خبرآنلاین دبیر همایش شاعران ایران و جهان در پاسخ به پرسشی درباره حذف نام “فروغ فرخزاد” ازکتاب شعر شاعران ایران و جهان گفت: ما یک دیپلماسی فرهنگی داریم و یک دیپلماسی "دولتی"، به همین دلیل نام “فروغ فرخزاد” گرچه در میان مخاطبان شعر شناخته شده اما به دلایل "مختلفی" در این کتاب نیامده است.

مبنای تصمیم کسانی که فروغ فرخ زاد را شاعر ندانسته و نام او را به دلایلی از کتاب شعر شاعران ایران و جهان حذف می کنند، چیست؟
برای شاعر شناخته شدن یک انسان تنها ملاک،حافظه جمعی جامعه است و اقبالی که مردم به آن شاعر دارند. مردم کشورهای دیگر دربه در به دنبال چهره هایی هستند که به مفاخر خویش بیفزایند و ما داریم آن ها را عامدانه حذف می کنیم بهترین نمونه درگیری ماست با کشورهای همسایه بر سر مالکیت مولانا و نظامی گنجوی...
جایی که اشعار فروغ در سراسر دنیا-حتی به زبان لیتوانی- ترجمه شده است وبا گسترش روز افزون فضای سایبر چه چیزی را می خواهیم پنهان کنیم؟!
مگر لبهای فرخی یزدی را ندوختند وچاپ اشعارش را ممنوع نکردند؟
اما حالا در کوچکترین کتابفروشی های میدان انقلاب به راحتی می توان دیوان اشعار او را تهیه کرد و هزاران نمونه دیگر از این دست که در تاریخ ما وجود دارد...!
آیا دیپلماسی فرهنگی باید تحت تاثیر دیپلماسی دولتی قرار بگیرد؟
کسی که دیپلماسی دولتی را بر دیپلماسی فرهنگی ترجیح می دهد اینقدر نمی داند که عمر دولتها در قیاس با قدمت فرهنگی ما مانند لحظه ای است در برابر قرنی...!
باید دورتر را دید!
خواه ناخواه فروغ شاعری است که در سیر حرکت ساختاری و محتوایی شعر کشورمان تاثیر گذار بوده است با حذف او ازاین سیر این زنجیره کامل نخواهد بود.
دکتر شفیعی کدکنی در کتاب ادوار شعر فارسی /ص69می نویسد:
فروغ مرکز شعر این دوره-1340 تا 1349- است...فروغ انسانی است که احساس سقوط می کند : در شب کوچک من دلهره ی ویرانی است...فروغ نمایشگر روشنفکر آوانگارد و پیشرو طراز اول ادبیات چهل پنجاه سال اخیر ایران است با همه خصلت هایی که یک روشنفکر دارد با همه نقاط مثبت و منفی ...او هیچوقت نمی گوید مضطربم،‌ اواضطراب را نشان می دهد...
جایی که محققی مانند استاد شفیعی کدکنی با آن دقت نظر بی نظیر نه تنها در این کتاب که در جاهای دیگر از فروغ و اثر او برشعر معاصر می گوید می توان او را شاعر نخواند واثر او را در شعر معاصر منکر شد ونام او را حذف کرد...!
موقع باز کردن چشمان است!
جلوتر تر از نوک بینی هم چیزهایی وجود دارد... !